W piątek 26 maja klasy 3a i 3b w spokojny i rześki poranek pojechały na Górę Św. Anny. Opiekunami wycieczki były wychowawczynie klas - pani Beata Kachny oraz pani Bożena Kęs. Nad bezpieczeństwem dzieci czuwały również nauczycielki wspomagające - pani Agnieszka Markiewicz-Rokosz oraz pani Małgorzata Warzkiewicz, a przewodnikiem wycieczki był - ksiądz Krzysztof. Góra Św. Anny jest to najwyższe wzniesienie grzbietu Chełma na Wyżynie Śląskiej o wysokości 408 m n.p.m. Z geograficznego punktu widzenia nie jest to góra lecz wzgórze, które jest twardzielcem nefelitowym. Nefelinity i zawarte w nich wielkie (do 80 m) bloki wapieni triasu i kredy związane są z zapadnięciem się wulkanu istniejącego tu 27 mln lat temu. Obecnie na Górze św. Anny znajduje się bazylika i sanktuarium, z figurką św. Anny Samotrzeciej (XV wiek) z jej relikwiami, franciszkański zespół klasztorny z Rajskim Placem (dziedzińcem arkadowym) z lat 1733-1749, na którym stoi 15 stuletnich konfesjonałów. Jest także grota wykonana na wzór groty z Lourdes oraz 40 kaplic kalwaryjnych z lat 1700-1709. Na szczycie Góry św. Anny zbudowano w latach 80. XV wieku klasztor i kościół, który od XVIII wieku jest ważnym centrum pielgrzymkowym. Wycieczka dla wszystkich dzieci była wielkim wydarzeniem, ponieważ była pierwszą wycieczką po pandemii. Zadowoleni i pełni wrażeń wróciliśmy do Opola.
Opracowanie: mgr Bożena Kęs, mgr Beata Kachny
|