W dniu 27 marca uczniowie klasy 7d wraz z wychowawcą oraz wybrani uczniowie z klas 7a i 7c, odwiedzili Domowe Hospicjum dla Dzieci w Opolu.
Uczniowie klasy 7d przygotowywali się do tej wizyty od dłuższego czasu, poruszając tematy opieki hospicyjnej na lekcjach wychowawczych.
Celem wizyty było poznanie tego miejsca, uzyskanie informacji na czym polega opieka domowa nad nieuleczalnie chorymi dziećmi, w jaki sposób my możemy pomóc w ramach pracy w wolontariacie. Usłyszeliśmy historie o niektórych podopiecznych i ich rodzinach. Opowieści o nadziei, radości i ciężkiej walce z chorobą. O dzieciach, które mimo ciężkich, nieuleczalnych chorób były kochane, dawały radość i sens istnienia swoim bliskim. Było też o cudzie wybudzenia się ze śpiączki dziewczynki, której nikt nie dawał szans. Teraz ta dorosła kobieta założyła swoją rodzinę i pomaga innym.
Wizyta uczniów była dla nich nowym doświadczeniem, ale pokazała, że nieuleczalnie chore dzieci, tak samo jak zdrowe, potrzebują koleżanek, przyjaciół i chcą być kochane. Mają dokładnie takie same potrzeby jak ich zdrowi rówieśnicy. Nie można takich dzieci omijać, one są wśród nas, nie powinniśmy się ich bać. I chociaż dzieci w domowym hospicjum nie ma, to czuliśmy ich duchową obecność.
Po naszym spotkaniu znalazła się grupa uczniów, przyszłych wolontariuszy, którzy już niebawem będą robić w szkole żonkile. Mamy nadzieję, że będziemy mogli pokazać naszą pracę na festynie szkolnym i znajdą się osoby, które zechcą wesprzeć nasze działania.
Z całego serca dziękuję wszystkim uczniom, którzy poszli ze mną do hospicjum.
Kochani, macie odwagę i ogromne, wrażliwe serduszka, które potrafią czynić dobro!
Tekst Jolanta Baudisz
Zdjęcie Sylwia Sikorska – Stach
